Küçüklüğünde bir kazadan dolayı travmatik bir çocukluk geçiren ve müziği hayatının merkezi olarak seçen
'baby' lakaplı 23 yaşındaki sürücünün Atlanta'da geçen günlerini konu alan
Baby Driver, başlangıç sekansında pozitif hisler uyandırsa da filmin ilerleyen süreçlerinde bu olumlu referansını ne yazık ki kaybediyor.
Türkiye'de özellikle de İstanbul E-5'te 'makas atma' şeklinde gördüğümüz sürücülerden 'Baby'nin farkı, konuşmayı sevmeyip, keskin bir zekâya sahip olması. Bizimkiler genellikle 'arabesk' açıp 'yanlama' yaparken, 'Baby' oldschool müzikler dinlemeyi seviyor.
Filmin yönetimi de senaryosu da
Edgar Wright'a ait. Wright, 2004'teki
Shaun of the Dead filmiyle iyi referans olacak bir yönetmen. Kendine has bir mizahı var.
Baby Driver'da da bun
u Jamie Foxx'ın canlandırdığı
Bats karakterinde gördük.
Nicolas Winding Refn'in,
Drive'nı ancak emniyet şeridinden takip edebilecek bir yapıda olsa da 'Baby Driver'ın oyuncu kadrosu da şaşırtıcı derecede iyi. Suç altyapılı filmde mafya babası Doc karakterinde
Kevin Spacey'i görüyoruz. Hayli kilo almış, tontoş bir adam görünümüne bürünen Spacey'in performansı, filmi izlemek için bir sebep. Bir diğer iyi oyunculuk övgüsü de
Jamie Foxx'a.
Bonnie ve
Clyde esintili
Buddy ve
Darling ikilisi, gerçekçi araba takip sekansları, ilginç soundtrackleriyle ortalama bir izlence vaat eden Baby Driver, sinemadaki
'cool driver' külliyatında her zaman hatırlanacak bir yapım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder