Çerçeve veye çerçeveleme tekniği sinemada odaktaki özneyi izleyicinin hafızasına kazımak için kullanılır. Yine yönetmen kurgu (montaj) esnasında çeşitli çekim teknikleri kullanmak isteyeceği için sahnedeki özneyi veya nesneyi birkaç farklı yakın-uzak-geniş plan tekniğini kullanarak deneyebilir.
Birkaç örnekle hadiseyi daha anlaşılır hale getirelim.
Yakın Plan Tekniği
Yakın plan öznenin kameraya iyice yaklaştırılmasıdır. İtalya'nın deha yönetmeni
Sergio Leone yakın plan tekniğini '
Dolar Üçlemesi' filminde sıkça kullanmıştır.
Yakın plan tekniğinde dikkat çekilmek istenen özne (karakter, nesne veya obje de olabilir) izleyicinin
'gözünün içine' sokulur. Yakın planın akademik tanımı da
"Bir bütünün küçük parçalarını göstermede kullanılan çekim tekniğidir" şeklindedir.
Yukarıdaki örneklerde gördüğümüz gibi Leone
, Il buono, il brutto, il cattivo (İyi Kötü Çirkin) filminde insan yüzünü, teri,
Eastwood'un rahat bakışını,
Çirkin'in gerginliğini yakın plan tekniği ile daha da belirginleştirmektedir. İzleyicinin tüm dikkati de karakterler üzerindedir.
Genel Plan Tekniği
Genel plan, mekan ağırlıklı çekim tekniğidir.
Quentin Tarantino'yu sinemadan bir adım daha uzaklaştıran ( yönetmen 11. filminden sonra sinemayı bırakacağını söylemişti) 8. filmi
The Hateful Eight'teki bu sahne
Genel Plan Tekniği'ne örnektir. ( Ayrıca filmdeki kapı klişesi
Tarantino absürtlüğünün Medar-ı iftirahıdır)
Bu temel tekniklerin dışında, uzak plan, Amerikan plan, omuz, göğüs ve baş planları da vardır. Dersi ve yazıyı çok uzatmamak adına sinema en çok kullanılan 2 tekniği örneklerle anlatmak istedim.
Bugünkü derse film önerisi için
tık tık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder