Luftwaffe'de bilinen tek darbeci havacı subay; Caesar von Hofacker (İkinci Kısım)

Caesar von Hofacker'ın Almanya tarihinde önemli bir kişilik olmasının en büyük nedeni '20 Temmuz Suikastı'nda aktif olarak rol almasıdır.  Suikast girişiminin ayrıntılarını anlatmadan önce 1941 ila 1943 yılları arasında Almanya'nın savaştığı cephelerdeki durumuna bakmamız gerekiyor.

1941 yılında Doğu Cephesi'nde Sovyetlerin işgali amacıyla başlatılan ve o döneme kadarki en büyük kara harekâtı olan Barbaross Harekâtı'nın planlayan Alman Generalleri, operasyonun 1942 Aralık ayına kadar 'zafer'le sonuçlanacağını düşünüyordu. Ancak Sovyetler'in direnişi ve Adolf Hitler'in birlikleri bölerek Ukrayna ve Kırım'a yönlendirmesi nedeniyle kaybedilen 1 aylık süreç zarfında Ruslar toparlanabilme fırsatı bulmuşlardı.

Hitler'in kurmaylarını dinlemeyerek orduyu üç kola bölmesi ve ağırlık olarak Odessa, Ukrayna ve Kırım tarafındaki enerji kaynaklarına yöneltmesi Alman ordusuna 2 ay gibi kritik bir zaman kaybı yaşatmıştı.

Eylül 1942'ye gelindiğinde Alman ordusunun hızı da kesilmişti. Ruslar topraklarını ev ev, mahalle mahalle savunuyorladı.

Kasım 1942'de iyice şiddetini artıran yağmurlar ile Alman Zırhlı Birlikleri çamura gömüldü (Heinz Guderian bu an için 'Üstün Alman teknolojisinin durduğu ilk andı' yorumunda bulunmuştu) ve ilerleyemez konuma geldi. 1941 Aralık, 1942 Ocak ayında kışın çok sert geçmesi sonucu da Almanlar Doğu Cephesi'nde ilerleme katedemediler.

Alman Makineli Tüfek mevzi / MG 42 - 1942 yılında Wermacht'ın savaş yükünü karşılamak amacıyla Doğu Cephesi için üretilen özel makineli tüfek. MG-34'ün geliştirilmiş hâlidir. 11 kilodur ve taşınması için iki kişi gereklidir. Müttefikler ve Ruslar MG-42'ye Hitler Sâge (Hitler Testeresi) demişlerdi. MG-42'ler yüksek ateş gücü sayesinde Alman ordusunun ana makineli silahlarından olmuştu( Stalingrad Ocak 1943)

Moskova'ya 128 kilometre kadar yaklaşan Almanlar, 1942 kışının rahat geçirebilmek için 'güvenli hatlar' olan Ukrayna sınırları çizgisine çekilmek istediler. Ancak Berlin, kat'i surette cephedeki generallerin teklifini reddetti.

Adolf Hitler Ocak 1942'de gönderdiği bir yazıyla, Alman askerlerinin bağlı oldukları hatta çakılı kalmalarını ve hatlarını son askere kadar savunmalarını emretti.

1942'nin Ocak ayı Kızıl Ordu'nun şiddetli taaruzlarıyla geçti. Ancak ne Ruslar ilerleme katedebildi ne de Almanlar bulundukları müstahkem mevkilerden Moskova'ya yaklaşabildi.

Sovyet Askerleri'nden Kalkan Savunması / Hafif makineli tüfeğin önüne kurulan demir koruma ile düşman mermilerinden isabet almamayı umarak savaşan bir Sovyet Askeri. Yedek şarjörde hemen yanında ( Stalingrad Haziran 1943)

Almanların 4'üncü ve 6'ncı ordularının beslenebilmesi için Hermann Göring'in komutasındaki Luftwaffe harekete geçirildi. Göring, Hitler'i orduyu besleyebileceğinin garantisini vermişti. Ancak bu mümkün değildi. (Göring hava kuvvetlerine çok güveniyordu ancak Luftwaffe Doğu Cephesi'nde çok zayıf kalmıştı. Bir kolordunun ikmal malzemesi ve askerlerin beslenebilmesi için günlük olarak 200 tonluk gıda yardımının yapılması gerekiyordu. 200 tonluk gıda yardımı da 100 uçuş ve 100 hava ikmal uçağı demekti. Lufttwaffe o dönem Birleşik Krallık ile de mücadele ettiği için Hava Gücü'nün önemli bir kısmını Atlas Okyanusu hattına kaydırmıştı. Luftwaffe'nin 1942'deki imkânları ölçüsünde Stalingrad hattındaki orduyu daha genel anlamda Doğu Cephesi'ndeki ordu komutanlıklarını beslemesi mümkün değildi. Matematiksel olarak bu veriler ortadayken Göring'in 'yardım' teorisi Hitler tarafından onaylanmıştı. Ancak cephedeki generaller durumun umutsuzluğunun farkındaydı ve kendileri bu durumla baş etmek zorunda kalmışlardı.)

Karadan da sert don olaylarından dolayı tren ve kara ulaşımının lojistiği yapılamadı. Şubat 1942'de 5 bin Alman askeri soğuğa ve yetersiz beslenmeye bağlı sebeplerden kırıma uğradı. On binden fazla asker de Prag, Budapeşte, Varşova'ya tedavi edilmek üzere geri çekildi.

Şubat 1942'de 4'üncü ve 6'ncı Kolordu birlikleri çekilmek zorunda kaldılar. 


Berlin stratejik davranmak istiyor

Berlin'deki Silahlı Kuvvetler, 1942 yazı için Stalin'in şehrini almak için Leningrad Oblastı (Eyalet/Bölge) planının üzerinde çalışıyorlardı.  Leningrad 'Ekim Devrimi'nin başladığı yerdi ve sembolik olarak çok önemliydi. Stalingrad'ın düşmesi Leningrad cephesinin kazanılması Rusları pes ettirebilirdi. Alman Genelkurmayı böyle düşünüyordu. 

1942 baharının gelmesiyle 2.5 seneye yakın sürecek olan Stalingrad kuşatması başladı. Alman kuvvetleri bölgenin Moskova ile tüm kara bağlantısını kesti. Ancak Ruslar yaz boyunca direndi. Bu esnada Hofacker başta olmak üzere Alman ordusundaki bazı kurmay albaylar savaşın 'kesin zafer'le neticelendirilemeyeceği görüşündeydi. Bu yüzden 1943 yılının kış ayında bir barış anlaşmasının imzalanmasını istiyordu. Ancak generalleri iknâ edemiyorlardı.

1943 yılındaki Kurs savaşının da kaybedilmesiyle Ruslar Leningrad cephesine koridor açmışlardı. Doğu Cehpesi'nden ardı ardına gelen kötü haberler Hitler'in sinirlerini altüst etmişti. ( Bu dönemde Hitler,  Silahlı Kuvvetler ve Silahlı Kuvvetler Yüksek Komutanlığı'nı üzerine almıştı (OKW)

20 Temmuz Suikastının ilk planlanmasına da, 1943 yılının Eylül ayında savaşın böylesine kızıştığı bir ortamda 'Barış' için yapılmaya başlanmıştı.

II. Kısım'ın sonu