Yürümeyi seviyorum. Şu sıralar yalnız yürüyorum, kimi aradığımı bilmeden. Yürüyüşlerimde Kant gibi dakik olmaya özen gösteriyorum. Çoğu kez de geçmiş zamanın ötesine gitmeye... Bu nostaljik tutumum kaçış olarak algılanmasın.
Hayatını yazarak kazananlara çok büyük saygı duyuyorum. Walter Benjamin gibi bir dehaya sahip olmak isterdim.
Bazen geçmişteki hazan günlerini hatırlıyorum, boğazlarımın şişeceğini bilerek içtiğim biradan en çok o dönem tat alırdım. Havalar bir türlü ısınmadı, boğazın sert poyrazı sabahları çok zorluyor. Böyle olunca koşuyorum, rüzgâr o kadar sert ki, terlemiyorsun bile.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder